...
...
...
...
...
...
...
...

ประวัติและความเป็นมา

  

 

 

(1)ประวัติตำบลบ้านแปะ

     ตำบลบ้านแปะ เดิมมีราษฎรอาศัยอยู่ติดกับลำห้วยและเชิงเขาใกล้กับถ้ำแห่งหนึ่ง คือลำห้วยแม่แปะ  ชื่อลำห้วยตามภาษาถิ่นเหนือนั้นมีความหมายว่า แป๊ หมายถึง ชนะ โดยมีความเชื่อสืบต่อกันมาว่าลำน้ำแห่งนี้มีอาถรรพ์  หากข้ามลำห้วยนี้แล้วไม่ว่าจะมีคาถาอาคมกล้าแกร่งมากแค่ไหน  คาถาอาคม เหล่านั้นก็จะเสื่อมไป และมีน้ำไหลมาจากภูเขาที่ชื่อว่า ดอยขุนแปะ และถ้ำแห่งนี้เรียกว่า ถ้ำตอง โดยชาติพันธุ์ดั้งเดิมเป็นชนเผ่าลั๊วะ ราษฎรเลี้ยงชีพด้วยการทำกสิกรรมและหาของป่า ตามประวัติศาสตร์เมื่อประมาณ พ..2110 พระนาง      วิสุทธิเทวี ขัติยสตรีแห่งล้านนา ได้เสด็จมาทรงบูรณะวัดบ้านแปะ (ตรงกับสมัยสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ/ราชวงค์พระร่วง/สมัยกรุงศรีอยุธยา) พระธาตุบ้านแปะและทรงประทับ ณ พลับพลาชั่วคราวก่อสร้างด้วยกำแพงหินล้อมรอบ ชาวบ้านจึงเรียกสถานที่นี้ว่า เวียงหินพร้อมกัลปนาที่ดินและข้าวัดด้วยหลาบเงิน (จารึกที่เขียนลงบนแผ่นเงินหรือหิรัญบัตร) หมายถึงมอบถวายที่ดินและผู้คนไว้บำรุงรักษาของวัด บ้านแปะ  ห้ามไม่ให้อพยพโยกย้ายโดยวิธีการใดๆ ก็ตาม ปรากฏเป็นหลักฐานสืบทอดมาถึงปัจจุบัน เมื่อประชากรเริ่มมีความหนาแน่นจึงขยายออกไปตั้งบ้านเรือนกระจายอยู่ที่แห่งใหม่โดยรอบวัดบ้านแปะเดิม  ตามริมฝั่งแม่น้ำปิงและที่ราบระหว่างลำน้ำปิงและ   ลำน้ำแจ่ม ซึ่งเหมาะสมยิ่งสำหรับการทำเกษตรกรรม ต่อมาได้ขยายชุมชนใหญ่ขึ้น ทางราชการได้จัดตั้งเป็นหมู่บ้านและตำบล โดยเรียกตามชื่อเดิมของหมู่บ้านว่า ตำบลบ้านแปะ มาจนถึงปัจจุบัน  ทั้งนี้ประวัติศาสตร์  วัดบ้านแปะ  พระธาตุบ้านแปะ และที่ประทับเวียงหิน    หมู่ 4 บ้านแปะนั้น เทศบาลตำบลบ้านแปะจะได้ดำเนินการศึกษาค้นคว้าประวัติเพิ่มเติม เพื่อเป็นการแสดงถึงภูมิหลังอันมีเกียรติของคนในตำบลบ้านแปะ และจะผลักดันให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์  และเป็นข้อมูลให้อนุชนรุ่นหลังได้ศึกษาต่อไป

 

(2) ความเป็นมาของเทศบาลตำบลบ้านแปะ

     ตำบลบ้านแปะ เดิมมีฐานะเป็นสภาตำบลบ้านแปะ ตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2539  มีหมู่บ้านในพื้นที่รับผิดชอบ จำนวน 12 หมู่บ้าน ต่อมากระทรวงมหาดไทยได้ประกาศยกฐานะสภาตำบลบ้านแปะ ขึ้นเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านแปะ เมื่อวันที่ 23  กุมภาพันธ์ 2540 ตามประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 113 ตอนพิเศษ  53 ง เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2539 ซึ่งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลขนาดเล็ก มีหมู่บ้านในพื้นที่รับผิดชอบ จำนวน 16 หมู่บ้าน ต่อมาได้ปรับขนาดองค์การบริหารส่วนตำบลขนาดเล็ก ขึ้นเป็นขนาดกลาง เมื่อวันที่ 4 เมษายน 2550 และได้ยกฐานะขึ้นเป็นเทศบาลตำบลบ้านแปะ ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย ตั้งแต่วันที่ 27  ตุลาคม 2552  เป็นต้นมา มีหมู่บ้านในพื้นที่รับผิดชอบ จำนวน 20 หมู่บ้าน 


(3) ตราสัญลักษณ์ประจำเทศบาล

 


ตราประจำเทศบาลตำบลบ้านแปะ

มีลักษณะเป็นรูปพระธาตุเจดีย์วัดบ้านแปะ มีรัศมีโดยรอบ และรูปรวงข้าว

     ซึ่งมีความหมายดังนี้

      1. พระธาตุเจดีย์วัดบ้านแปะ หมายถึง ศาสนสถานสำคัญที่ตั้งอยู่ ณ หมู่ 4 บ้านแปะ ก่อสร้างในสมัยพระนางวิสุทธิเทวี ผู้ครองล้านนา  ในคราวสมัยพระนางฯ เสด็จมาประทับ ณ เวียงหินบ้านแปะ ประมาณ พ.ศ. 2110   ถือเป็นพระธาตุเก่าแก่ของตำบล

     2. รัศมีโดยรอบองค์พระธาตุ หมายถึง ความเจริญ ความรุ่งเรืองของตำบลบ้านแปะ ตั้งแต่สมัยโบราณจวบจนถึงปัจจุบัน  โดยเฉพาะด้านศาสนา จารีต ประเพณีและวัฒนธรรมอันดีงาม

    3. รูปรวงข้าวโดยรอบ  หมายถึง พื้นที่ของตำบลบ้านแปะ ที่มีความอุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การประกอบอาชีพทางด้านเกษตรกรรม ได้แก่ ข้าว ลำไย ตลอดถึงพืชไร่ พืชสวนต่าง ๆ 

เทศบาลตำบลบ้านแปะ  ในฐานะราชการบริหารส่วนท้องถิ่น จึงได้นำสัญลักษณ์เหล่านี้มาเป็นตราสัญลักษณ์ประจำหน่วยงานอันแสดงถึงความเจริญรุ่งเรือง ความอุดมสมบูรณ์ มุ่งพัฒนาตำบลทั้งทางด้านสังคม เศรษฐกิจและวัฒนธรรม สร้างคุณภาพชีวิตที่ดีให้วัฒนารุ่งเรืองถาวรสืบไป


คำขวัญ  

  ดินแดนมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์    ธรรมชาติแห่งหินเก่า 

เล่าขานตำนานพระธาตุ                    รสชาติหวานลำไยพันธุ์ดี

 

วิสัยทัศน์

“มีศักยภาพด้านการบริหาร  เน้นบริการสาธารณะ  ประชาชนอยู่ดี กินดี”