...
...
...
...
...
พฤษภาคม
2
พฤหัสบดี

รายการประจำวันนี้

รายการประจำเดือนนี้

...
WEB BOARD
กระดานถามตอบสำหรับ ผู้สนใจติดต่อสอบถาม ข้อมูลทั่วไป แนะนำติชม แจ้งร้องเรียน สนทนาทั่วไป สามารถแลกเปลี่ยนความรู้ ได้ที่นี่ค่ะ สามารถแวะมาพูดคุยกันได้นะคะ
เวอร์ชั่น (Version) ที่แปลว่า แบบ, รุ่น, ฉบับ ที่เมื่อเขียนแล้ว
ในภาวะถดถอยของชีวิต ที่เราล้วนเคยประสบ ย่อมเป็นช่วงเวลาที่ เครียด, เหนื่อยหน่าย, เบื่อ, ท้อ, ผิดหวัง หรือ เสียใจ ภาวะต่าง ๆ เหล่านี้ที่เชื่อว่า ?เรา ไม่อยากเป็นแบบนั้น? ซึ่งถ้ามองเห็นตัวเองได้ ก็คงอยากเป็น ?ตัวเราในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุด? มากกว่า ก่อนอื่นคงต้องขออภัยกับบทความที่ใช้คำว่า เวอร์ชั่น (Version) ที่แปลว่า แบบ, รุ่น, ฉบับ ที่เมื่อเขียนแล้ว? เราในแบบที่ดีที่สุด, เราในรุ่นที่ดีที่สุด, เราในฉบับที่ดีที่สุด แม้จะพอเข้าใจได้ แต่ในปัจจุบันที่เป็นยุคดิจิตอล คำว่าเวอร์ชั่น น่าจะทำให้เข้าใจเห็นภาพกันได้ไม่ยากอารัมภบทอีกสักนิด(อ่านข้ามย่อหน้านี้เสียก็ได้) อันที่จริงบทความในหมวดหมู่นี้ต้องการเขียนให้เป็นแบบไม่จำกัดเวลา (timeless) คืออ่านเมื่อใด หรือปีไหนก็ได้ แต่ในช่วงโควิด-19 ที่รอบศตวรรษน่าจะมีวิกฤติแบบนี้สักครั้งมันส่งผลต่อความเป็นอยู่ของผู้คนมากมาย โดยอย่างยิ่งในด้านจิตใจ บทความนี้จึงมีส่วนอย่างมากจากการที่เห็นผู้คนมากมายได้รับผลจากวิกฤตินี้มา ทุกวันนี้หลายคนยังแย่อยู่กับภาวะที่ ?ไม่เหมือนเดิม? ไม่ว่าจะจากต้นเหตุใดก็ตาม สิ่งหนึ่งที่เราอาจไม่ทันคิดหรือไม่เคยคิดคือ ภาวะอารมณ์ถดถอยที่เราเป็นอยู่นี้ มันยากที่จะแก้ไขปัญหา หรือยากที่จะมีอารมณ์สร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ ให้ดีขึ้นมาได้ บนความไม่แน่นอน กับปัจจัยแย่ ๆ ที่ผ่านมาทำให้หลายคน บ้างก็ใช้ชีวิตไปวัน ๆ บ้างก็หาเพียงความสุขแบบหนีความจริง, แบบฉาบฉวยบ้าง, ซังกะตายบ้าง แต่ที่สำคัญคือหลายคน ?หมดความมั่นใจ? ต่อทั้งความสามารถในตัวเองและสิ่งรอบตัว แต่เมื่อลองหยุด? ทบทวนอีกด้าน ก็เชื่อว่าเราทุกคนต้องมีช่วงเวลาที่ภาคภูมิใจ ในแนวที่เรียกว่า ทำอะไรก็ดีไปหมด มีความมั่นใจ, ความทะเยอทะยาน, กล้าได้กล้าเสีย ไม่หวาดหวั่นอุปสรรค ไปจนถึง ?ล้มก็ไม่เจ็บ? ในช่วงเวลาเหล่านั้นที่มักเรียกว่าช่วง ?รุ่ง? ของชีวิต ซึ่งหากทบทวนและจำช่วงเวลานั้นได้ อยากให้ลองนึกดูว่า แล้ว ?ทำไมเราไม่กลับไปเป็นเราในตอนนั้น?? หรือ ?ตอนนั้นเรามีความคิดหรือรู้สึกแบบไหนกันนะ? รวมแล้วคือ เราเคยเป็นคนที่ดีกว่านี้ เราเคยเก่งกว่าวันนี้ เราเคยทำได้มาแล้ว ทำไมเราไม่กลับไปเป็นเราในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุดล่ะ?? คงบอกไม่ได้ว่า ?ตอนนั้น? ของแต่ละคนต้องเป็นอย่างไร คิดอย่างไร ทำอย่างไร แต่เชื่อว่าสิ่งหนึ่งที่เราต่างมีคือ ?ความมั่นใจ? และ ?ความเชื่อ? ในตัวเอง เหมือนเป็นไฟดวงหนึ่งภายใต้จิตใจที่เราทุกคนย่อมมี วันนี้มันเพียงดับไป ถูกหลงลืม กลืนหาย ลดค่าลงไป ด้วยภาวะ ปัจจัย ผลลัพธ์ที่ผิดพลาดใด ๆ ก็ตามในอดีตที่ผ่านมา หรือ เราในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุด อาจเคยต้องมีตัวช่วย เป็นสิ่งแวดล้อมแบบหนึ่ง เป็นใครคนหนึ่ง หรือปัจจัยใดก็ตาม อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้ว่าอะไรที่มันขาดหายไป อะไรที่ต้องการเติมเต็มในตอนนี้? หากยังนึกไม่ออก ให้ลองจินตนาการภาพเด็กที่ไม่กลัวฝน ไม่กลัวเปียก กลับมองฝน มองการเปียกปอนเป็นเรื่องสนุกสนานด้วยซ้ำไป ช่างต่างกับวัยผู้ใหญ่ที่บางทีทำน้ำหกใส่เสื้อไม่กี่หยดก็หมดความมั่นใจได้แล้ว เด็กคนนั้นอาจเป็นเราในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุดก็เป็นได้ เขียนบทความนี้ไป ก็ยังแอบคิดตามไปพร้อมกันได้ว่า มันใช้ได้กับแทบทุกเรื่องที่เรากำลังแย่ เพียงแค่คิดย้อนไป ถ้าเป็นเราในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุด เราคิดอย่างไร เราตัดสินใจอย่างไร เราทำตัวอย่างไร อะไรทำให้เรามั่นใจในสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น? [b][url=https://pg888t.com/]สล็อต[/url][/b] เช่นนี้แล้ว ทันทีที่เรากำลังท้อแท้ ย่ำแย่ ถดถอย เพียงลองระลึกดูว่า ถ้าเราในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุดกำลังอยู่ในสถานการณ์นี้ เราจะคิด, จะทำ, จะเป็นอย่างไร? หรือ บางทีเรื่องแย่ ๆ เหล่านี้ มันไม่สำคัญอะไรต่อ ?เราในเวอร์ชั่นที่ดีที่สุด? เลย?ครั้งแรกที่ได้ยินประโยคนี้ Work-life balance หรือการใช้เวลาชีวิตให้สมดุล ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ในตอนนั้นยังเป็นมนุษย์เงินเดือนอยู่ ก็รู้สึกชอบประโยคนี้ทันที แต่ทุกวันนี้มีหลายคนบอกว่ามันไม่จริงแล้ว โดยอย่างยิ่งช่วงหลังมีคำว่า Work-life harmony ที่หมายถึงการดำเนินชีวิตให้ผสมผสานกันไป ประมาณว่า งานควรเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่ดี ไม่ใช่งานกับชีวิตแบ่งแยกออกจากกันสิ้นเชิง อะไรทำนองนั้น แม้จะให้เวลางานมากกว่าแต่ก็มีความสุขในการทำงาน เสมือนงานเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไม่ต้องแยกออก ซึ่งบนนัยหนึ่งก็เป็นคำที่ดีกว่าจริง ๆ แต่โดยรวมบนพื้นฐานแล้วก็คือนิยามของการที่จะทำให้คนหนึ่งใช้ชีวิตกับงานได้อย่างราบรื่นนั่นเอง
ผู้ตั้ง : mii | อีเมล์ : lelele@gmail.com | ลงวันที่ : 4 กันยายน 2566 เวลา 12:16:27 125.24.226.xxx
บทวิจารณ์พริสซิลลา ? โซเฟีย คอปโปลาวาดภาพภรรยาของเอลวิสที่น่าดึงดูดและใกล้ชิด ทบทวน บทวิจารณ์พริสซิลลา ? โซเฟีย คอปโปลาวาดภาพภรรยาของเอลวิสที่น่าดึงดูดและใกล้ชิด จากบันทึกความทรงจำของพริสซิลลา สล็อต 888 เพรสลีย์ ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าเด็กนักเรียนไร้เดียงสาติดอยู่หลังประตูเมืองเกรซแลนด์ในความสัมพันธ์ที่ต้องพึ่งพาร่วมกันอย่างแปลกประหลาด ปีเตอร์ แบรดชอว์ @PeterBradshaw1 จันทร์ที่ 4 ก.ย. 2566 18.15 BST เจ้าสาวเด็ก การสังเวยทารก และนางสนมบ็อบบี้ซอกเซอร์: พริสซิลลา เพรสลีย์ ภรรยาของเอลวิส ทั้งหมดนี้อยู่ในภาพความเหงาในชีวิตสมรสที่น่าดึงดูดและอึดอัดอย่างน่าอึดอัดใจของโซเฟีย คอปโปลา ซึ่งติดอยู่ด้านหลังประตูคุกสุดเก๋ของเกรซแลนด์ในขณะที่กษัตริย์ไม่เสด็จออกทัวร์หรือถูกยิง ภาพยนตร์ที่มีดาราร่วมหญิงที่มีเสน่ห์ระดับโลกและผู้ติดตามชายที่ยอมจำนนอย่างน่าขนลุก พริสซิลลากลายเป็นเลดี้ไดอาน่าของเมมฟิส โดยมีแอน-มาร์เกรตหรือแนนซี่ ซินาตร้ามารับบทคามิลลา ปาร์กเกอร์-โบว์ลส์ ภาพยนตร์เรื่องนี้มีพื้นฐานมาจาก Elvis and Me ซึ่งเป็นบันทึกความทรงจำเกี่ยวกับการแต่งงานของพริสซิลลาในปี 1985 และแสดงให้เห็นถึงความใกล้ชิดสนิทสนมแบบพี่น้องและไม่มีการตัดสินเฉพาะตัวของคอปโปลากับนางเอกของเธอ รายละเอียด บรรยากาศของชีวิตแต่งงานที่แปลกประหลาดของพริสซิลลา ความเบื่อหน่ายและความเงียบอันยาวนาน ทุกอย่างดูเหมือนจริงมาก สำหรับเรื่องราวภายใน นี่เป็นการแก้ไขที่น่ายินดีสำหรับเอลวิสแฟนตาซีคนนอกของ Baz Luhrmann และมันเพิ่มสิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นชื่อเสียงของ Coppola เป็นสองเท่าในฐานะ Betty Friedan แห่งภาพยนตร์แห่งศตวรรษที่ 21 โดยนำเสนอเราด้วยมุมมองที่โดดเด่นของเธอในเรื่องความลึกลับของผู้หญิง เคลี สปานี รับบทเป็นพริสซิลลา เด็กนักเรียนหญิงวัย 15 ปีที่อาศัยอยู่ในฐานทัพเยอรมันตะวันตกในช่วงปี 1950 กับแม่และพ่อในกองทัพของเธอ เธอได้รับเชิญไปงานปาร์ตี้ที่ Elvis Presley ทำหน้าที่รับราชการทหาร เอลวิสรับบทโดยจาค็อบ เอลอร์ดดีซึ่งกำกับอย่างชาญฉลาดโดยคอปโปลาในลักษณะที่ไม่มีการแสดงดอกไม้ไฟเลียนแบบเอลวิสเพื่อก้าวขึ้นเวทีพริสซิลลาของสปานี เพรสลีย์เป็นสุภาพบุรุษที่สมบูรณ์แบบและไม่ดึงความสนใจไปที่พริสซิลลาอย่างไม่เหมาะสม แต่เขากลับชักชวนพ่อแม่ของเธอให้ปล่อยให้เธออาศัยอยู่ที่ Graceland พร้อมกับพ่อขี้โมโหของเขาเองอย่าง Vernon ซึ่งอยู่ในโลโคพ่อแม่อย่างถูกกฎหมาย เพื่อที่เธอจะได้เข้าเรียนโรงเรียนมัธยมคาทอลิกที่นั่นได้ แต่เมื่อไหร่พวกเขาจะแต่งงานกันล่ะ? แล้วเอลวิสจะอยากมีเพศสัมพันธ์กับเธอเมื่อไหร่? มีหนังตลกร้ายๆ ในชีวิตที่แฟนๆ ปรารถนา และสมหวังอย่างที่ไม่ธรรมดาที่พริสซิลล่ากำลังดำเนินอยู่ในตอนแรก เธอได้ออกไปเที่ยวกับเอลวิสในตอนเย็น จากนั้นก็ดูหนังสือเรียนในชั้นเรียนในเช้าวันรุ่งขึ้น ในขณะที่เพื่อนร่วมโรงเรียนของเธอฝันที่จะจูบเอลวิส เธอก็กำลังใช้ชีวิตอยู่ในความฝัน แต่แล้วความจริงอันเลวร้ายก็ปรากฏ เอลวิสละเว้นจากการมีเซ็กส์กับพริสซิลลา (แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ละเว้นที่อื่น) หลงใหลในความไร้เดียงสาราวกับเด็กๆ ของเธอ ในขณะที่ทำให้เธอต้องเผชิญกับเทศกาลแห่งความเกลียดชังผู้หญิง การบีบบังคับ และการควบคุม ควบคู่ไปกับวิธีที่เขาถูกควบคุมโดยพันเอก ผู้จัดการผู้เอาแต่ใจของเขา ทอม ปาร์คเกอร์ (ซึ่งบางทีอาจจะแปลกที่ไม่ปรากฏในภาพยนตร์เรื่องนี้) ข้ามการโปรโมตจดหมายข่าวที่ผ่านมา ลงทะเบียนเพื่อ Film Weekly จดหมายข่าวฟรี นั่งเบาะหน้าในโรงภาพยนตร์พร้อมอีเมลรายสัปดาห์ของเราที่เต็มไปด้วยข่าวสารล่าสุดและภาพยนตร์แอ็คชั่นทุกเรื่องที่สำคัญ ประกาศความเป็นส่วนตัว: จดหมายข่าวอาจมีข้อมูลเกี่ยวกับองค์กรการกุศล โฆษณาออนไลน์ และเนื้อหาที่ได้รับทุนจากบุคคลภายนอก สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมโปรดดูนโยบายความเป็นส่วนตัวของเรา เราใช้ Google reCaptcha เพื่อปกป้องเว็บไซต์ของเราและใช้นโยบายความเป็นส่วนตัวและข้อกำหนดในการให้บริการของ Google หลังจากการโปรโมตจดหมายข่าว พริสซิลลา เพรสลีย์: ?จิตวิญญาณของเอลวิสพูดกับฉัน ? มันช่างสวยงาม? อ่านเพิ่มเติม ความแปลกประหลาดอันบริสุทธิ์ของเกรซแลนด์ถูกถ่ายทอดอย่างฉุนเฉียว ไม่ว่าจะเป็นความเล็กที่เล็กจนน่าประหลาด แกรนด์เปียโนสีขาว พรมข้าวโอ๊ตสีครีม ชีวิตของพวกเขาเป็นแบบที่ต้องพึ่งพาอาศัยกัน โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ยาเสพติด ส่วนบนและล่าง ซึ่งเอลวิสแนะนำพริสซิลลาตั้งแต่เนิ่นๆ ตามมาด้วยการทดลองกับ LSD ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความสนใจในวัฒนธรรมต่อต้านที่ระมัดระวังและอยู่ได้ไม่นานของเพรสลีย์ และเกรซแลนด์ก็เป็นสถานที่ต่างจังหวัดที่ไม่เข้ากันสำหรับเรื่องทั้งหมด ในที่สุด พริสซิลลาก็มีลูก ลิซ่า มารี และการแปลงโฉมผู้ใหญ่ที่ได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดโดยเอลวิส (ซึ่งกลายเป็นคนที่มีมุมมองที่ชัดเจนเกี่ยวกับแฟชั่นของผู้หญิง); งานทำผมและแต่งหน้าของพริสซิลลา ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม ทำให้เธอดูเหมือนภรรยาคนดีคนหนึ่ง แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้แย้งว่าเมื่อพริสซิลลาโตขึ้น เอลวิสก็กลายเป็นเด็กมากขึ้นเรื่อยๆ หวาดระแวง และไม่มีเสน่ห์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในถิ่นที่อยู่ของเขาในเวกัสอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ภาพเหมือนของคอปโปลาน่าดึงดูดใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเด็กของพริสซิลลา และหากภาพนี้มีความโดดเด่นน้อยลงในส่วนสุดท้าย เมื่อพริสซิลลาเริ่มท้อแท้และสมจริงมากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่คาดหวัง ก็เป็นสิ่งที่คาดหวังได้ ความเป็นทาสที่งมงายและความไร้เดียงสาของเธอนั้นน่าทึ่งและฉุนเฉียวยิ่งกว่า ภาพยนตร์เรื่องนี้กล่าวถึงเอลวิสและธุรกิจที่ผิดปกติของเขาได้มากมาย รวมถึงความซื่อสัตย์และความกล้าหาญที่ถ่อมตัวของพริสซิลลา
ผู้ตั้ง : ปลากระป๋อง | อีเมล์ : sptseoy2k@gmail.com | ลงวันที่ : 5 กันยายน 2566 เวลา 15:41:13 171.97.98.xxx